Fysiotherapeut Gert Rots: “Die glimlach op zo’n koppie is goud waard!”

Vandaag is het de Dag van de Fysiotherapeut. Een mooi moment om de rol van fysiotherapie in de revalidatiezorg eens extra onder de aandacht te brengen en dat doen we met graag met onze fysiotherapeut Gert Rots. Hij is al 25 jaar een bekend gezicht bij Merem en nog lang niet klaar met zijn missie: het verschil maken in het leven van een ander door vooral te kijken naar wat je wel kunt in plaats van de focus te leggen op wat je niet kunt.

Gert werkt graag multidisciplinair: “Tijdens  mijn stage bij De Trappenberg in Huizen, voorloper van Merem Medische Revalidatie in Hilversum, leerde ik een kant van fysiotherapie kennen waar ik tot op de dag van vandaag enorm veel energie en voldoening uithaal. In  teamverband  met onder andere een ergotherapeut en een logopedist, werken we samen om kinderen met een beperking te behandelen en ze verder te helpen. Dat geeft zoveel voldoening! Voor ieder kind ontwikkelen we een persoonlijk behandelplan, zodat ze steeds weer meer mogelijkheden krijgen om mee te doen in de samenleving. En als dat dan lukt, dan  is dat echt heel gaaf!’’

“Al van jongs af aan ben ik via het sporten geïnteresseerd in het functioneren van het menselijk lichaam. Daaruit kwam  de keuze om fysiotherapeut te worden  voort. Destijds was de opleiding vooral georiënteerd op stoornissen, beperkingen en handicaps. De focus lag op wat mensen allemaal niet kunnen, in plaats van te kijken naar wat er juist wél mogelijk is. Dat is in de loop der tijd gelukkig veranderd. Als je tijdens een therapie puur kijkt naar afwijkingen en beperkingen vind je altijd wel wat: een rugwervel die uit het lood staat, of de afwikkeling van een voet die beter kan. Maar als je daar helemaal geen last van hebt, is het toch prima? Als je inzoomt op de hulpvraag, behaal je veel sneller resultaat. Wat wil je graag weer kunnen doen? Hier samen mee aan de slag gaan en gefaseerd toewerken naar een resultaat geeft de motivatie van onze patiënten een enorme boost en dat werkt ook weer door in de rest van het revalidatietraject”, aldus Gert.

In de revalidatiezorg  leveren we zorg op drie domeinen: de functie van het lichaam, activiteiten en participatie. “Ik behandel een patiëntje dat moeite heeft met rechtop zitten. We trainen de spierkracht,  en het spiergevoel voor balans. Het beste resultaat behalen we als er met regelmaat  gefocust wordt op de juiste houding. Daarom werk ik, naast de patiënt en de ouders, ook intensief samen met de klassenassistent en de leerkracht op de mytylschool, zodat ook zij weten wat de aandachtspunten zijn en hier ook in de klas op kunnen letten. Dit fysieke deel is intensief en gaat stapje voor stapje over in fase 2: het daadwerkelijk beter kunnen zitten. En als dat lukt ontstaat er een prachtig perspectief op het ultieme doel: naar de bioscoop te gaan, zonder dat je tijdens de film steeds voorover valt. Het lijkt iets heel simpels, maar het maakt echt een groot verschil.”

Naast zijn werkzaamheden als fysiotherapeut vervult Gert bij Merem nog een aantal andere taken. Zo gaat hij een ochtend in de week op pad met een groep jongeren om ze te leren in hun rolstoel deel te nemen aan het verkeer. “Het verkeer is druk en normaal gesproken is het al een uitdaging om daarin je weg te vinden, laat staan in een rolstoel. Je bent langzamer dan fietsers en auto’s, minder zichtbaar, maar ook in een rolstoel wil je veilig op je stage, werk of bij vrienden kunnen komen. Daarom gaan we vaak op pad om te leren wat bijvoorbeeld de slimme plekken zijn om over te steken. Verder geef ik praktische tips: ga niet te dicht achter iemand rijden, kijk vooruit naar eventuele obstakels, etc. Op deze manier maken we de kinderen steeds meer bewust en bekwaam. Dat is een essentieel onderdeel van het revalidatietraject.”

Afgaande op het bovenstaande is de baan van fysiotherapeut bij een revalidatiecentrum een lot uit de loterij. Om deze stelling moet Gert grinniken. “Er zijn natuurlijk, net als bij iedere andere baan, echt wel minder leuke kanten. Zo draait het in de zorg vaak om geld, of eigenlijk het gebrek eraan. Dat is echt jammer, want we verrichten samen zoveel goed en waardevol werk om mensen ondanks hun beperking weer te laten meedoen in de samenleving. Juist die meerwaarde zou eigenlijk meer zichtbaar en erkend moeten worden. Maar dat weerhoudt mij er  niet van dagelijks mijn ‘fysio-skills’ in te zetten,! Ik leer veel van mijn collega’s, maar vind het ook leuk om mijn kennis met hen te delen. Zo versterken we elkaar en kunnen we het leven van een kind met een beperking -in welke vorm dan ook- weer wat extra glans geven. De glimlach die dan op zo’n koppie verschijnt is goud waard!”