Het verhaal van Ferry Muis

Maak kennis met Ferry Muis: 40 jaar, gedreven, gepassioneerd en een sportman in hart en nieren. Ferry heeft al meerdere tegenslagen in het leven gehad maar zijn positieve instelling zorgt altijd weer voor nieuwe kansen. Een fietsongeluk in zijn tienerjaren, waardoor hij aan één oog blind wordt en hersenbeschadiging oploopt, geeft een bijzondere wending aan zijn leven. Van het één op het andere moment vormen de gewone dagelijks dingen een uitdaging: school en later werk en relaties. Hij komt terecht bij Merem Medische Revalidatie in Almere, waar hij succesvol revalideert en Ferry zijn leven weer kan oppakken. Hij besluit om lotgenoten te gaan helpen. Als personal trainer begeleidt hij mensen met een niet aangeboren hersenafwijking.
Hoewel beperkt, heeft hij zijn leven goed op de rit en is hij happy.

 

“Je moet accepteren wat je niet meer kunt, maar kijken naar wat nog wel kan.”

Tot 17 januari 2023. Als actieve sporter gaat Ferry die ochtend zelf ook sporten bij de buurtsportschool in Almere. Geboren met een waterhoofd heeft hij een drain en een pompje in zijn hoofd. Dat zorgt weleens voor hoofdpijn. Ook die bewuste ochtend, maar Ferry zoekt er niks geks achter. Toch een beetje draaierig besluit Ferry de hometrainer voor de warming up te gebruiken in plaats van de crosstrainer. Het volgende moment wordt hij wakker in het ziekenhuis: getroffen door een dubbele hersenbloeding en een hartinfarct. Succesvol gereanimeerd in zijn eigen vertrouwde sportschool, maar zijn linkerzijde is volledig verlamd en praten gaat niet of nauwelijks. Na een aantal weken ziekenhuis, wordt Ferry intern opgenomen bij Merem Medische Revalidatie in Hilversum. Daar begint een intensief revalidatietraject.

Ferry: “De eerste dag bij Merem zal ik nooit vergeten. Ik werd wakker en de verpleegkundige kwam zeggen dat de ergo- en fysiotherapeut zo langskwamen om te observeren hoe ik mijn dagelijkse ochtendroutine uitvoerde: aankleden, tandenpoetsen, douchen, etc. We maakten er nog een grapje over dat dat wel heel privé was, maar die observatie kwam er gewoon hoor! Enorm confronterend natuurlijk, want ik kon uren doen over mijn sokken aantrekken. Vanaf dat moment kwam er een persoonlijk behandelplan, waarvoor ik heel dankbaar ben. Stapje voor stapje kon ik weer beter functioneren.”

“De zorg en behandeling die ik hier bij Merem heb ontvangen is echt uniek. Alles staat in het teken van mijn revalidatie. En als ik soms weleens in de put zit, is er altijd wel iemand die mij weer opbeurt. Dan zeggen ze: “Kijk waar je nu staat en waar je vandaan komt.” Dat maakt me dan weer bewust en zorgt dat ik toch weer even aan de gang ga met mijn oefeningen.”, aldus Ferry.

Na een intensieve revalidatieperiode staat Ferry nu aan het begin van een nieuwe fase in zijn leven. Binnenkort gaat hij lopend op eigen kracht en luid pratend Merem verlaten. Wel met pijn in zijn hart, want hij heeft het ook gewoon heel gezellig met alle andere patiënten, behandelaren en de verpleging. Ferry hoopt snel in zijn eigen aangepaste woning zijn draai weer te vinden en een aangepaste fiets is ook al aangevraagd. 100% herstellen zit er helaas niet meer in, maar de functies in zijn linkerbeen en arm zijn weer (voor een deel) teruggekomen. “Ik kan mezelf weer verzorgen, aankleden gaat alweer een stuk vlotter en mijn mond staat niet stil, haha!” Met behulp van een aangepaste pen kan hij zelfs weer zijn handtekening zetten onder zijn eigen ontslagformulier.

Op de vraag welke stip Ferry op de horizon heeft staan is hij kort en bondig: mensen helpen en endorfine verkopen. “Jarenlang heb ik mensen geholpen met niet aangeboren hersenletsel. Als ervaringsdeskundige weet ik als geen ander, hoe positief je ook in het leven staat, dat het soms gewoon niet meevalt en alle moed in je schoenen zakt. Dan helpt sporten enorm. Door de endorfine die vrijkomt voel je je weer goed en kun je de wereld weer aan. En dat is net de beetje extra dat je af en toe nodig hebt. Ook als je niets mankeert. En die boodschap wil ik uitdragen.”

Ferry vervolgt: ”Vorige week ben ik weer voor het eerst in mijn sportschool geweest. Met mijn rollator kwam ik de hoek om en iedereen liet vallen waar hij mee bezig was. Ik kreeg een staande ovatie en… kippenvel. Man, wat was dat mooi! En op die plek ga ik mijn leven weer oppakken. Eerst zelf nog verder herstellen vlakbij huis bij de locatie van Merem in Almere en daarnaast bij mijn eigen sportschool. En daarna ga ik mijn ervaringen delen en weer mensen helpen. Want je moet accepteren wat je niet meer kunt, maar kijken en uitbouwen wat je wel kunt. En dat is een heleboel en dat ga ik Nederland vertellen!”