In de huiskamer van de klinische afdeling van Merem Medische Revalidatie in Hilversum kijkt Huub (70) terug op de dag die zijn leven voorgoed veranderde. Het was donderdag 16 januari toen onverwacht zijn zwaarste wedstrijd begon: hij kreeg een herseninfarct. "Ik zat rustig koffie te drinken toen ik ineens mijn arm niet meer kon bewegen", vertelt Huub,  zorgvuldig zijn woorden zoekend. "Dat was het startschot van een race die ik nooit heb willen lopen – maar die ik vastbesloten ben te winnen."

Na twee weken op de intensive care van Tergooi MC begon de echte strijd pas. Zijn herseninfarct had bijna de helft van zijn rechterhersenhelft beschadigd.  Sindsdien is elke dag een nieuwe etappe in zijn persoonlijke ‘Tour de Force’.. Revalideren werd zijn grootste uitdaging.

Revalideren is topsport
"Revalideren ís topsport", zegt Huub stellig. "Je traint elke dag, verlegt voortdurend je grenzen, valt soms terug, maar staat weer op om de volgende stap te zetten." Voor een zeventiger die zijn hand niet omdraait voor een uitdaging – hij runde een eigen bedrijf, maakte een wereldreis op de fiets en peddelde ruim 1000 kilometer in een kajak over de Murray River in Australië – voelt deze strijd als de zwaarste en meest persoonlijke.

"Het verschil met eerdere uitdagingen?  Toen kende ik de spelregels. Nu vecht mijn brein tegen zichzelf. Elke dag is als een nieuwe wedstrijd. Elke vooruitgang voelt als winst", vertelt Huub.

Een team vol coaches
Huub volgt bij Merem een intensief revalidatietraject, begeleid door een interdisciplinair team van specialisten onder leiding van een revalidatiearts. Elk hersteltraject is uniek – geen herseninfarct is hetzelfde. Voor Huub betekent het dagelijks oefenen: met de logopedist voor zijn spraak, met de ergotherapeut voor zijn zelfstandigheid en met de fysiotherapeut om zijn conditie en spierkracht weer op te bouwen.

"De behandelaren bij Merem zijn echt de perfecte coaches", zegt Huub met een grote glimlach. "Ze weten precies wanneer ze moeten aanmoedigen en wanneer ze me juist even moeten afremmen. Vanaf dag één voelde ik: dit is mijn team, wij gaan dit samen doen."

De tussensprint
De spraakoefeningen zijn zwaar. De frustratie is soms zichtbaar. "De woorden zitten vast in mijn hoofd", verzucht Huub. "Alsof ik tijdens een sprint ineens de man met de hamer tegenkom. Ik zie duizend woorden, maar kan er maar een paar zeggen." Toch boekt hij vooruitgang - stap voor stap. En elke stap telt. "Zeven weken na mijn infarct zat ik alweer op de mountainbike!", zegt hij trots. "Dat voelde als mijn eerste tussensprint. Het bewijs dat ik op de goede weg zat."

Een mentale en fysieke strijd
Revalideren vraagt meer dan alleen fysieke inspanning. Het is ook een mentale krachtmeting. De dagen bij Merem zijn intensief. "Soms voel ik me uitgeput, zoals tijdens de laatste kilometers van een lange fietstocht", vertelt Huub. "Maar dan vind ik ergens toch weer mijn tweede adem. Hier leer je wanneer je moet doorbijten, maar ook wanneer je juist even pas op de plaats moet maken."

Op weg naar de finish
Inmiddels heeft Huub afscheid genomen van de kliniek van Merem in Hilversum. Uiteraard niet zonder zijn vooruitgang te vieren - met taart en persoonlijke kaartjes waarop zijn foto prijkt. "Ik ben nu ongeveer 85 à 90% hersteld", vertelt hij. "De eindstreep is nog niet in zicht, maar ik ben dichtbij. Het laatste stuk van deze race leg ik thuis af – met mijn vriendin als mijn persoonlijke coach en mijn hele familie als grootste supporters." Zijn gezicht licht op als hij over hun praat. "Zij zijn echt mijn rots in de branding."

Iedereen heeft zijn eigen parcours
Tot slot heeft Huub nog een boodschap voor anderen die voor eenzelfde uitdaging staan: "Jij bepaalt het tempo. Zie je revalidatie als een wedstrijd tegen jezelf, niet tegen anderen. Iedereen volgt zijn eigen parcours. En ieder parcours kent z’n eigen obstakels."

Huub kijkt weer vooruit; naar wat wel mogelijk is en naar nieuwe avonturen. "Dit was een wedstrijd die ik nooit heb willen lopen, maar ik heb hem bijna volbracht. Hoewel ik hoop deze medaille nooit opnieuw te hoeven verdienen – draag ik hem met trots, want elke finish is ook weer een nieuw begin."